Γραμμα σε σενα που μεγαλωσες πια,απο κάποιον που ακόμα μεγαλώνει

Κι αν σε κοιτω στα ματια,
μην πεις πως ξεχασα,
Κι αν σηκώνω ακόμα
το κεφάλι ψηλά,
μην πεις πως λησμονώ
τα όσα πέρασα.

Κι αν κάθε πρωί προσπαθώ
ν'αντικρύσω τη νεα μέρα μ'ενα χαμόγελο
μη θεωρήσεις ότι δεν
έχω επίγνωση
του γολγοθά που ακολουθεί.

Κι αν πούλησες εμένα
και τον τόπο μου
κι αν έσβησες την ιστορία μας
με την αδιαφορία σου
Κι αν εξαφάνησες τα ιδανικά των προγόνων μασ

Εγώ θα βρω την άκρη, γιατί
τα βράδυα γυρνάω σπίτι χωρίς ενοχές,
χωρίς ενοχές πέφτω στην αγκαλία
της αγαπημένης μου
και με καθαρή καρδιά
θα ξαναχτίσω το αύριο.

ΕΙΣ' Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΜΟΥ

Μην απορεις που,
οταν ξυπνω απο καποιο αγριο εφιαλτη
ειναι το ονομα σου που ψυθυριζω

Εισ' η παρηγορια μου

Μη σε παραξενεύει,
που σαν σ'αντικρύσω τυχαία μες το πλήθος
πέρνω το πιο χαζό χαμόγελο μου
-σαν μικρο παιδί που βρηκε τη μάνα του-

Εισ' η παρηγορια μου

Μην απορείς που,
θεωρώ την αγκαλιά σου καταφύγιο,
το φιλί σου όαση
και κάθε βλέμμα σου με δυναμώνει.

Εισ' η παρηγορια μου
και θέλω να σε λούσω
μ'όλο το φως της άνοιξης
να σου σιγοτραγουδήσω
τα πιο γλυκά τραγούδια
να σε γεμίσω με όλα
τ'αρώματα του καλοκαιριού.
να σε μεθυσώ με το πιο γλυκό κρασί
και με κάθε βλέμμα μου
να σου λέω ευχαριστώ